Ja nie wiem, nie czytałem książki.

Kiedyś szperałam troszkę na własną rękę więc nie podam konkretnej strony,nie pamiętam.Ale rzeczywiście postać Johna Nasha została...hmm,taka nieco..."uświetlona",tzn.nie był świętoszkiem,jest ukazana w taki sposób że człowiek odbiera go pozytywnie,wręcz bohatersko w tej jego rozgrywce życia...niekoniecznie tak było ;-) Poszukaj...jak znajdę tę stronkę to podrzucę,książki nie czytałam,dość trudno ją dostać...

John miał nieślubne dziecko bodajże z pielęgniarką. Miał również kontakty homoseksualne z kolegami ze studiów. Alicia w którymś tam roku się z nim rozwiodła, ale po kilku latach się zeszli. Kiedyś dużo czytałem o nim, jednak te trzy fakty zapamiętałem.

Głównie chodzi o to, że prawdziwy Nash był skur..., pewnym siebie, wręcz arogantem, był płytki emocjonalnie, nie zważał na niczyje uczucia, ani żony, ani synów. Jego jedynym kryterium oceniania ludzi było to czy dorównywali mu intelektem, jeśli nie- gardził nimi, potrafił ich poniżać. Miał dziecko z pielęgniarką, ale to nie wszystko. On nią gardził, a mimo to zrobił jej dziecko i nie łożył na utrzymanie ani jej, ani jego. W filmie jest ukazany jest jak dziwny człowiek, w zasadzie taki "typowy" matematyk, jego postać jest dość "wybielona".

Żeby nie być gołosłowną, oto jak potraktował kobietę, z którą się umawiał, bywał na przyjęciach, która została jego żoną (ta sytuacja uderzyła mnie zarówno przez postępowanie Nasha, jak i to, że Alicia z nim była):
"Pod koniec letniego semestru Nash zaprosił Alicię na piknik wydziału matematycznego w Bostonie. (...) Nash chciał pokazać wszystkim, że jest panem tej pięknej młodej kobiety, a ona jego niewolnicą. W pewnej chwili późno po południu, przewrócił Alicię na trawę i postawił stopę na jej karku."
Cytat z książki "Piękny umysł" Sylvii Nasar

A co do książki- nie wiem czy jest to prawdziwa historia, ale... Prawie 100 stron przypisów i bibliografii chyba świadczy o wiarygodności. Cytowane są wywiady/rozmowy z jego przyjaciółmi czy znajomymi- oczywiście mogą kłamać, ale cytowane są także listy.
Nie mam zamiaru tego dokładnie sprawdzać, bo po lekturze książki zraziłam się do Nasha. Chyba lepiej dla was jeśli pozostaniecie przy filmie.

Z ciekawostek powiem, że drugi syn Johna, ten którego miał z Alicią, też zachorował na schizofrenię.

Skoro jest tak jak mówisz, że książka jest całkiem inna jak film to w ogóle nie powinni pisać że ten film jest na podstawie książki bo to wprowadza ludzi w błąd.

Jest nie tyle całkiem inna co postać Nasha jest inna. Po prostu jego złe cechy zostały pominięte.
Chociaż też schizofrenia Johna miała inną postać. Nie było nic o szpiegach, Nash chciał uzyskać obywatelstwo światowe (przez co podróżował po Europie), stworzyć jakiś międzynarodowy rząd czy coś w tym stylu, motyw z wiadomościami z czasopism jest podobny, ale prawdziwy Nash uważał, że te wiadomości otrzymuje od kosmitów. Były też jakieś wątki religijne w jego urojeniach. Ogólnie te jego urojenia były bardziej złożone, nie skupiły się tylko na polityce i szpiegach.
A np. scena gdzie studenci śmieją się z Nasha- ci którzy wiedzieli kim był uświadamiali to innym, nadal go szanowali, poza tym budził bardziej postrach, nie pamiętam, żeby się z niego śmiali. Scena ta jest wyłącznie po to, żeby zagrać na emocjach widza.

Chociaż... po namyśle uważam, że masz rację, nie powinni mówić, że film to ekranizacja książki czy historia Johna Nasha. Owszem pewne motywy były zaczerpnięte, ale bardziej wg. własnego "widzimisię" filmowców. No ale zdarza się, nie jest to pierwsza i nie ostatnia taka "ekranizacja".